Vliegtuigontwerper Ernst Heinkel zag de ISO Isetta en besloot beter te doen, gebruik makend van technieken uit de luchtvaart. Het wagentje moest lichter en sneller zijn met een lichtere motor. Hij ontwierp de Kabine 150, een kruising van een Isetta met een Messerschmitt. In oktober 1956 introduceerde hij de Kabine 153 (driewieler) en 154 (vierwieler) met de betrouwbare motor van 203 cc.

Vanaf maart 1957 werd er een motor van 198 cc ingebouwd en dit omdat dan de autoverzekering goedkoper uitviel.

In Argentinië werden, onder licentie, zo'n 2000 Kabines gebouwd en dit tot 1961. Omwille van het stof werden deze dwergauto's voorzien van uitwendig aangebrachte luchtfilters.

Niettegenstaande een productie van 50 wagentjes per dag, verloor de firma 400 à 500 DM per wagen. Dit, gecombineerd aan de dood van Ernst Heinkel in januari 1958, deed de firma besluiten het project te verkopen aan Dundalk Engineering Company uit Noord-Ierland in juni 1958. De productie van de Heinkel-I was maar een kort leven beschoren.

In 1962 begon de Trojan Compagny uit Croydon (Engeland) met de productie van het wagentje en verkocht het onder de naam Trojan 200. Tot 1965 werden er zo'n 6000 Trojans vervaardigd, zowel links- als rechtsgestuurde. De motor was nog altijd de ééncilinder viertakt van 198 cc.