Duitsland mocht na 1945 geen militaire industrie meer hebben, dus lagen de vliegtuigfabrieken van Messerschmitt, Heinkel en Dornier kompleet plat. Met kleine wagens was toen goed geld te verdienen want de mensen wilden zich verplaatsen na de donkere oorlogsjaren en dat liefst zo goedkoop mogelijk.
Dornier wou, begin 50er jaren, zo een goedkope dwergauto produceren. Er werden een paar prototypes gebouwd van die Dornier Delta (ontwerp van zoon Claudius Dornier), maar de directie zag tenslotte meer toekomst in ziekenhuismateriaal en besliste het project te verkopen aan moto- en scooterfabrikant Zündapp. Deze veranderde weinig aan het project, tenzij de naam, en bracht in de herfst van 1956 de Zündapp Janus op de markt.
De typebenaming leent het autootje van de Romeinse god Janus, de god met de twee gezichten. Inderdaad, de Zündapp Janus had ook twee gezichten. Men had het soms moeilijk om de voorkant van het karretje te bepalen: het had twee quasi identieke deuren, één aan elk uiteinde. De vier inzittenden zaten twee aan twee, rug aan rug. De motor, een monocilinder tweetakt van 250cc, lag centraal tussen de banken. Het grote voordeel van de Janus was dat hij goedkoop geproduceerd kon worden: er waren veel onderdelen identiek (b.v. beide deuren en de zijpanelen). Er dienden dus weinig verschillende onderdelen geperst te worden.
Spijtig genoeg lustte het grote publiek de Janus niet zo erg. Ten eerste werd de Janus verweten dat de 250cc tweetakt motor te lawaaierig was en vermits hij binnen in de passagiersruimte zat gebruikte hij die dan ook als 'klankkast'. Ten tweede draaide het stuur bij het openen van de voorste deur ook niet weg, zoals bij de BMW Isetta, wat het instappen van de bestuurder bemoeilijkte. Ten derde: de achterste passagiers zaten rug aan rug met de voorste (tegen de rijrichting in), wat voor vele mensen geen prettige ervaring was en nog steeds niet is. Maar eigenlijk was Zündapp te laat met deze auto: de 'boom' van de dwergauto's was voorbij.
In de loop van 1958 werd de productie van de Janus stopgezet en Zündapp concentreerde zich weer op de productie van moto's en scooters tot 1984. Dat jaar verhuisde de ganse montagelijn naar China.
